मै ऐसी क्यूँ हूँ ?.........
खरंतर लिखाण म्हटलं की माझा आवडतं काम, पण कुणी विषय देऊन लिही म्हटलं की जरा कठीणच जाते, पटकन सुचतच नाही. अय्या बघाना !!!! पहिला पॉईंट इथेच झाला . तर राधिका मॅमनी विषय दिल्यानंतर वाटत होतं लिहावं लिहावं पण वेळ जुळून आली नाही. आणि ज्या वेळेला एक एक लेख वाचले तेव्हा काही लेख वाचताना असं झालं की " अरेच्चा!!मी पण अशीच वागते". तर एखाद लिखाणात असं वाटलं हेच लिहायचे मला.
पण तरीही आता राधिका मॅमनी अजून एक संधी दिलीच आहे तर म्हटलं मौके पे चौका मार देते है। हा एक दुसरा गुण झाला नाही का ? की संधी मिळाली की त्याचा सोनं करायचं.
खरंतर कुठल्याही स्त्रीला आपले दुर्गुण कबूल करणं हे जरा कठीणच जाते.
तर पॉईंट नंबर तीन, तुम्ही वरती वाचलेच की दोन पॉईंट. तर तिसरा पॉईंट असा, मी अतिशय हळवी आहे. छोट्या छोट्या गोष्टी मनाला लावून घेते. म्हणजे कोणी मस्करीत काही बोललं तरी मी लगेच कंठ दाटून येणं, डोळे भरून येणं या सगळ्या गोष्टी घडतात. थोडक्यात काय तर मला मस्करी कळतच नाही पटकन.😀
दुसरी गोष्ट सॉरी चौथी गोष्ट. मी थोडीशी, किंवा थोडी जास्त किंवा जास्तच हट्टी होते. म्हणजे एखादी गोष्ट मला जशी हवी आहे तशीच घडली पाहिजे असा हट्ट असायचा. आणि ती तशी नाही घडली आकाड तांडव करायचा. खूप चिडचिड करायची, रुसून बसायचे, आदळआपट करायची . हो हो अगदी हे सगळं करायचे. पण आता वयामनाने म्हणा, किंवा अनुभवाने म्हणा स्वभावात बराच म्हणजे खूप जास्तच फरक झालाय. आणि तो हल्ली माझ्या लिखाणातून जास्त दिसायला लागलाय.
आता आपण पॉइंटला बाजूलाच ठेऊ या. असं बघायला गेलं तर मी थोडी अंधश्रद्धाळू आहे . म्हणजे एखादा रंग घातला की तो अनलकी, मांजर आडवं गेलं किंवा बाहेर पडताना कोणी शिंकलं की जरा मागे फिरणं. अशा छोट्या छोट्या गोष्टी मी अजूनही करते कधी कधी. हा पण मी पाळते म्हणून घरच्यांनी ही पाळाव्यात असा अट्टाहास कधीच केला नाही. आता प्रयत्न करते मी बाहेर पडायचा जमेल हळूहळू.
हट्टीपणाच्या बाबतीत मात्र माझी एक गोष्ट चांगली आहे, ती म्हणजे जर मी एखादी गोष्ट करायची ठरवली, तर ती करण्यासाठी लागेल ती मेहनत, कष्ट, जिद्द आणि एकाग्रता या सगळ्या गोष्टी करायची माझी तयारी असते . एखादी गोष्ट मिळवण्यासाठी दोन गोष्टीचा त्याग करायची ही तयारी असते. त्यासाठी मग कसलीही कुरबूर नसते. एक उदाहरण द्यायचं झालं तर मी माझ्या कष्टाने माझ्या छोट्याश्या लाडूच्या व्यवसायाच्या कमाईतून घेतलेला माझा पुण्याचा फ्लॅट.
अजून एक गोष्ट जी साधारण आपल्या सगळ्या स्त्रियांमध्ये कॉमन आहे, आपण समोरच्या व्यक्तीवर खूप पटकन विश्वास ठेवतो. म्हणजे ती व्यक्ती जरा गोड वागली की आपण आपल्या मनातल्या बऱ्याचशा गोष्टी त्या व्यक्तीकडे व्यक्त करतो. पुरुष किंवा स्त्री असा भेदभाव त्यात नसतो . आणि नंतर त्याच व्यक्तीने जर आपल्याला दगा दिला , किंवा दूर निघून गेली तर आपण त्या गोष्टीचा खूप विचार करत राहतो. आणि स्वतःला त्रास करून घेतो. मी ही अगदी अशीच आहे.
आणि हो थोडीशी आळशी आहे. आळशी म्हणण्यापेक्षा म्हणजे मला कधी कधी त्या त्या गोष्टी त्या त्या वेळेवर करायला कंटाळा येतो. म्हणजे कपडे घडी करायचे असले तर एखादा सिरीयलचा एपिसोड बघू मग करू किंवा थोड्या वेळाने करू, असं मी करते. अगदीच दरवेळी नाही पण अधून मधून येतो कंटाळा. आणि म्हणूनच कदाचित हा लिहायला आज उजडवा लागला.
एक गोष्ट खूप चांगली आहे की मी समोरच्या व्यक्तीला पटकन बोलते करते. त्यामुळे माझी बरीचशी काम ही थोड्याशा गोड बोलण्याने होतात. माझ्याकडे लाडूला असणारी मदतनीस म्हणते की , "ताई , दगडालाही बोलायला लावाल तुम्ही." या गोष्टीचा फायदा असा माझी कामे जास्त अडून राहत नाही . आणि अगदीच अडलं तर कुठलंही काम करायला मी मागे राहत नाही म्हणजे प्लंबर, कार्पेंटर, इलेक्ट्रिशियन यांची छोटी छोटी काम मी स्वतःची स्वतः करून घेते.
इतरांना मदत करायला मला खूप आवडते. माझ्या ताकती आणि कुवतीनुसार हा पण.....आणि एक गोष्ट फारच गंमतीची मला ना अगदी कशाचीही भीती वाटते. वेळ पडली तर मी रणरागिणी ही होते . पण बऱ्याच वेळा माझा भित्रा ससा असतो. 😂😂😂
एक अत्यंत वाईट गुण आहे . हा गुण म्हणावा की वयानुसार आलेली ही गोष्ट. तो म्हणजे विसरभोळेपणा. रोज शंभर वेळा मी मोबाईल कुठे ठेवला? चष्मा कुठे ठेवला? याचा शोध घेत असते. मोबाईलला मिस कॉल देऊन शोधता येतो , पण चष्म्याचा काय? तो शोधाण्यासाठी घरातल्या सगळ्यांना कामाला लावते. तसंच कधी एखादी गोष्ट कुठेतरी ठेवते आणि विसरून जाते. आणि मग ती मिळाली नाही, कि चिडचिड करते. आणि सापडली की स्वतःवरच कधी रागावते तर कधी हसते.
एक गोष्ट मी सगळ्यात शेवटची पण खूप महत्त्वाची मला लिपस्टिक लावायला प्रचंड आवडतं. म्हणजे मी अगदी घरीच असले तरी लिपस्टिक लावते. आंघोळ झाल्यावर देवाला नमस्कार करायच्या आधी ओठांवर लिपस्टिक फिरवणं चुकत नाही. बऱ्याच वेळा लोकांनी टीका ही केलीय यावर पण who केअर्स😏. ते मला प्रचंड आवडतंआणि ते मी करणारव.
आणि खूप महत्वाचे मी माझ्या मनाचा कुणालाही थांगपत्ता लागू देत नाही. मनातली वादळं मनात ठेवून छान हसत राहणे मला उत्तम जमते.
अजून असं काही आठवत नाहीये. (विसारभोळेपणा😂)
पण राधिका ताई खरंच छान!!! तुमच्या या मै ऐसी क्यूँ हूँ ?... टॉपिक मुळे कधी नव्हे ते आम्हांला आत्मपरीक्षण करायची संधी ही मिळाली आणि वेळही मिळाला.
धन्यवाद राधिकाताई🙏🏻
आणि सर्व सखींचे लेख खूप खूप छान आहेत. त्यांचे लेख वाचून, इन्स्पायर होऊन , मलाही वाटलं यार !!!थोडा लिखना तो बनता है😜.
तर थोडी खट्टी बहुत मीठी ऐसी ही हूं मैं♥️
सौ. मिलन राणे - सप्रे🖋️
