रिप्लाय

खरेतर मला या लेखाचे नाव उत्तर असे ठेवायचे होते पण उत्तर म्हटले की  प्रश्न आला आणि प्रश्न म्हटलं की सगळयांनाच भीती वाटते . म्हणून म्हटले आपल्या  सगळ्यांना जवळचे किंवा परिचित असलेले नाव देऊ म्हणजे आवडीने लेख वाचाल 😉.

एक असा शब्द जो आपल्यासगळयांनाच हवा हवासा आहे . आता तर हा शब्द  रोजच्या वापरातला शब्द झालाय. पूर्वीच्या उत्तर या शब्दाची जागा ' रिप्लाय' ने घेतली असे म्हणू शकतो आपण. 

आपल्या सगळ्यांच्या आयुष्यात दोन रिप्लाय जास्त महत्वाचे असतात एक म्हणजे नोकरी साठी येणारा आणि दुसरा लग्नाच्या वेळेचा.  

आताच्या काळात या वाढत्या सोशल मीडिया मुळे या रिप्लाय ला अंमळ जास्तच महत्व प्राप्त झाले आहे. आपण एखादा मेसेज किंवा पोस्ट टाकली की त्यावर कुणाकुणाचा आणि काय रिप्लाय आला आहे हे पहायची आपल्याला खूप उत्सुकता असते.

सगळ्यात कठीण असते या रिप्लाय ची वाट पाहणे. आपण एखाद्याला मेसेज केला त्या व्यक्तीने तो मेसेज वाचल्यावरही त्याचा रिप्लाय न येणे आणि आपण त्याची वाट पाहत राहणे या सारखे दुसरे कंटाळवाणे काम नाही.

खूप जणांची अशी अपेक्षा असते कि त्यांचा मेसेज आला की त्याला ताबडतोब रिप्लाय करावा. पण हेच जेव्हा कोणी त्यांच्या कडून अपेक्षा  ठेवते तेव्हा ते मात्र बिझी असतात. आमच्या शाळेच्या व्हाट्सएपच्या ग्रुप वर हा अनुभव आम्ही खूप वेळा घेतो. पिकनिक असो किंवा काही इतर आम्ही अगदी रोज मेसेज टाकतो पण काही ठराविक लोक सोडले तर कुणालाही वेळ नसतो रिप्लाय करायला.तर काही जण असेही असतात की मेसेज वाचतात पण रिप्लाय देणे सोईस्कर पणे टाळतात. अणि अशा लोकांना विचारले की काय झाले रिप्लाय नाही दिला तर यांची कारणे  ही ठरलेली असतात अरे पहिलाच नाही किंवा उशिरा पहिला , किंवा मग रिप्लाय करू च्या नादात राहून गेला. आता यावर काय बोलणार ना आपण😕

पूर्वी बरे होते एकदा पत्र पाठवले की ते पोचून परत तिथून त्याचे उत्तर येईपर्यंत वाट पहायची. त्या वाट पाहण्यात ही एक वेगळीच मजा होती. कोणी गेले किंवा वाईट बातमी असली की तार  करायची. तार आली की घरातले सगळेच घाबरायचे.  हल्ली मात्र जरा काही झाले की मेसेजेस टाकले जातात. आणि  त्यावर पटापट सगळ्यांचे रिप्लाय ही येतात.

कुणी गेल्याच्या बातमीवर आपण RIP रिप्लाय देतो, साधे भावपूर्ण श्रद्धांजली इतकेही आपण लिहू शकत नाही. वाढदिवसाला HBD रिप्लाय करतो.  ओके ला फक्त 'K' , थँक्स ला फक्त 'ty'  असे लिहिणाऱ्यांचा मला राग येतो. काय इतके जड असते या लोकांना दोन शब्द जास्तीचे लिहायला. कुणीतरी आपल्याला केलेल्या अभिनंदनाचा हा असा रिप्लाय करावा. सगळ्यात जास्त राग येतो ते *hmm* असा जेव्हा समोरून रिप्लाय  येतो. आपण काहीतरी पोटतिडकीने लिहीत असतो त्यावर नुसते hmm hmm. फोनवर बोलताना ही बऱ्याच वेळा असेच असते आपण बोलत राहतो आणि समोर्चाई व्यक्ती हूं की चू करत नाही. नक्की फोन सुरू आहे का ठेवला हेच कळत नाही.  तर कधी कधी एखादी व्यक्ती इतके बोलते ,मेसेज करते की त्याना काय रिप्लाय द्यावा हा मोठा यक्षप्रश्न असतो.

मला तर या रिप्लाय मधल्या ईमोजी प्रकारचे काही कळतच  नाही. नक्की कुठला ईमोजी कशाला पाठवायचा हेच कळत  नाही.  एकदा गंमत झाली माझ्या मैत्रिणीने तिच्या मुलाचा कराटे चा एक व्हिडिओ टाकला होता मी त्याला डोळे मोठे वाली म्हणजे आश्चर्य वाली ईमोजी टाकली. तिचा रिप्लाय आला का ग लाल केला चेहरा?? मग मी तिला सांगितलं की मी आश्चर्य वाली आहे म्हणून टाकली आणि तिला वाटले ती रागाची आहे. तिने आणि मी दोघींनी कबुल केले की नक्की काय आहे माहीत नाही. आणि आम्ही दोघी स्वतःच्या अज्ञानावर मनसोक्तपणे हसलो( अर्थात ते ही ईमोजी मध्ये). 

पण काही वेळा या रिप्लाय तितकाच रोमँटिक असतो जेव्हा प्रियकर किंवा प्रेयसीने लिहिलेल्या Love you ला me too असा रिप्लाय येतो. किंवा एखाद्या छानश्या फोटो ला kiss चे ईमोजी येतात. दिवसभराच्या त्यांच्या गप्पा झाल्यावर येणार सी यू आणि टेक केअर चा रिप्लाय. खूप वाद झाल्यानंतर येणारा सॉरी चा मेसेज.

खरेतर आपण या व्हर्चुअल जगात इतके समरस झालोय ना की कधी कधी नुसत्या येणाऱ्या ईमोजी आणि हं च्या रिप्लाय वर आपण  समोरच्याला समजून घेण्याचा प्रयत्न करतो. आणि हे असे येणारे कोरडे रिप्लाय त्यावरच आपण समाधान मानायला लागलो आहे. कसलाही अतिरेक वाईटच.

आधी पत्राला उत्तर देणे होते, मेल ला रिव्हर्ट करणे होते, लग्नाला होकार नकार कळविणे होते, उत्तराला प्रतिउत्तर होते, खळखळून हसणे होते, भरभरून रडणे होते, रागावणे होते, रुसणं होते, कौतुकाने कुरवाळणे होते, पाठीवर थाप देणे होते, भेटणे होते बोलणे होते बऱ्याच गोष्टी होत्या ज्यात जिवंतपणा होता , आता मात्र त्या सगळ्याची जागा या *रिप्लाय* ने आणि मोबाईल मधल्या हसऱ्या रडक्या निर्जिव इमोजीनी घेतली. या व्हर्चुअल जगातून बाहेर येऊन खरी *उत्तरे शोधुया.

आणि हो माझ्या या ब्लॉग वर नक्की रिप्लाय करा हा😉